കവിതയുടെ ഈ തുരുതിലേക്ക് മലവെള്ളപാച്ചലില്‍ ഞാന്‍ അട്ടിഞ്ഞു
മലകള്‍ക്കപ്പുറമാണെന്‍ വാസമെങ്കിലും, വിലാസമില്ലാതെ ഞാന്‍ ഇവിടെ !
ഇവിടം മറ്റൊരു മലവെള്ളപാച്ചല്‍ വരെ എന്റെ വാസസ്ഥാനം ..
പോകണം ഒരു നാള്‍ പോകണം ഇവിടവും വിട്ടു..എവിടെക്കെന്നു അറയില്ല!
മഞ്ഞുകാലം വന്നു എന്റെ നെല്ലറ ഇന്ന് ശൂന്യം, നാളെയെ ഞാന്‍ മറക്കുന്നു
ഓര്‍ക്കാന്‍ ഒരു ശരത്കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം ..
ഓര്‍മകളുടെ തടവറയിലെ അഭയാര്‍ത്തിയാകാതിരിക്കാന്‍ ഓടിയോളിക്കണം !
എഴുത്തെന്ന തുരുത്തിനോടും വിട പറയാന്‍ വെമ്പുന്ന എന്മനസ്സെ..
കാറ്റില്‍ അലയും പട്ടം കണക്കെ,എങ്ങോട്ടു നീയെന്നെ കൊണ്ടുപോണൂ..
എങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ എന്തിനെന്നറിയാതെ, മനസ്സിന്റെ ഈ അടിമ
നടന്നകന്നേക്കാം, പിരിഞ്ഞകന്നേകം,പിന്നെ മറവിയില്‍ മറഞ്ഞകന്നേക്കാം!
മലകള്‍ക്കപ്പുറമാണെന്‍ വാസമെങ്കിലും, വിലാസമില്ലാതെ ഞാന്‍ ഇവിടെ !
ഇവിടം മറ്റൊരു മലവെള്ളപാച്ചല്‍ വരെ എന്റെ വാസസ്ഥാനം ..
പോകണം ഒരു നാള്‍ പോകണം ഇവിടവും വിട്ടു..എവിടെക്കെന്നു അറയില്ല!
മഞ്ഞുകാലം വന്നു എന്റെ നെല്ലറ ഇന്ന് ശൂന്യം, നാളെയെ ഞാന്‍ മറക്കുന്നു
ഓര്‍ക്കാന്‍ ഒരു ശരത്കാലത്തിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ മാത്രം ..
ഓര്‍മകളുടെ തടവറയിലെ അഭയാര്‍ത്തിയാകാതിരിക്കാന്‍ ഓടിയോളിക്കണം !
എഴുത്തെന്ന തുരുത്തിനോടും വിട പറയാന്‍ വെമ്പുന്ന എന്മനസ്സെ..
കാറ്റില്‍ അലയും പട്ടം കണക്കെ,എങ്ങോട്ടു നീയെന്നെ കൊണ്ടുപോണൂ..
എങ്ങോട്ടെന്നറിയാതെ എന്തിനെന്നറിയാതെ, മനസ്സിന്റെ ഈ അടിമ
നടന്നകന്നേക്കാം, പിരിഞ്ഞകന്നേകം,പിന്നെ മറവിയില്‍ മറഞ്ഞകന്നേക്കാം!
