അങ്ങകലെ ഇരുണ്ട ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ പട്ടിണിക്കൊമ്പില് ,
ഉറുമ്പുകള്ക്കായി വീടൊരുക്കി കാവലിരിക്കുന്ന മനുഷ്യന് ..
മണ്ണായമണ്ണില് കാടായകാട്ടില് തെണ്ടി നടന്നാ ഉറുമ്പുകള്
ചുമന്നു വരും ഒരു പിടി ധാന്യമണികള് കവര്ന്നെടുക്കാന് !
വിശപ്പകറ്റാന്, ഒരു നിലനില്പ്പിന്റെ മോഷണം ..
അങ്ങനെയവന് കരുതന്ന വലിയൊരു ശരി ആയി മോഷണം !!
നാളെ അവന് ഒരു പക്ഷെ തോക്കുമായി കടലിലിറങ്ങിയേക്കാം..
വറുതിയുടെ അറുതിക്കായി കേഴും ഒരു ജനതയുടെ ലോകം വെറുക്കും മുഖം !
മനുഷ്യത്വം ഇല്ലാതെ, അവനെ പട്ടിണിയുടെ വറചട്ടിയില് സൃഷ്ടിച്ച അതേ ലോകം !!