എന്നെ പോലെ . ആ തണലില്‍ ഞാന്‍ ഇരുന്നപ്പോളും..അത് പോലെ
തണല്‍ പടര്‍ത്തുന്ന നീയും ഞാനും മുകളിലെ ചൂടില്‍ ഉരുകുമ്പോളും
നമ്മെ നനച്ചു തനിച്ചിട്ടു പോയ മഴയെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നോവോ..
ആ മഴയെത്തുംമുമ്പേ സ്വഗതവേകനെന്നോണം ഗ്രീഷ്മത്തില്‍ പൂക്കുന്നുനീ ,
വരാനിരുന്ന വസന്തത്തെ മറന്നു,പ്രണയത്തിനായ്‌ നീ ചൂടും ചുവന്ന തലപ്പാവ് !!
നിന്നിലെ പൂക്കളെ നിലത്തടിയിച്ചു അവള്‍ വീണ്ടും അണയവേ..
പരിഭവം പറയാതെ പ്രണയം പറയാതെ അവളറിയാതെ പ്രണയിച്ചു കൊണ്ട്
എന്നിട്ടും നിന്‍റെ ശിഖിരങ്ങള്‍ ഓടിച്ചവള്‍ കടന്നു പോയോ ..
വീണ്ടും നീ കിളിര്‍ത്തതു ആ പ്രണയത്തില്‍ അവളറിയാതെ ശേഷിച്ച
പ്രണയത്തിന്‍റെ ജലകണങ്ങള്‍ നീ സംഭരിച്ചതുകൊണ്ടോ..
നിന്‍റെ ജീവജലവും അതുതന്നെ അല്ലോ..പ്രണയത്തിന്‍റെ ശിഷ്ടം ..
എന്‍റെയും..ഞാനും ഒരു ഗുല്‍മോഹര്‍ !!
No comments:
Post a Comment