ഇന്നലെ അക്ഷരങ്ങളുടെ കൂട്ടുകരനായിരുന്നില്ല ഞാന്‍
ഇന്നെന്നെ തനിച്ചാക്കി അവര്‍ അകന്നപ്പോള്‍ ,അല്ല
എന്നിലേക്ക് മാത്രം നടന്നു ഞാന്‍ സ്വയം അകന്നതോ ?
ഒന്നിനും കൊള്ളതവന്റെ കൊട്ടാരത്തിലെ രാജാവാകാന്‍ !
ഇന്നലെ കണ്പ്പാര്‍ക്കാത്ത അക്ഷരങ്ങളുടെ സാമ്രാജ്യം
ഇന്നെന്റെ സ്വന്തം , എന്‍റെ സ്മാരകത്തില്‍ അവ മാത്രം
എന്‍റെ ഇരുളടഞ്ഞ ജീവിതം , നാളെ ഈ വരികളിലൂടെ
ഇന്നലെ എനിക്ക് പ്രിയപ്പെട്ടവര്‍ എന്നെ അറിയട്ടെ ..
ആരോടും പറയാതെ അവരില്‍നിന്നും അകന്നത്
എന്‍റെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ക്ക് ചിരകുമുളച്ചപ്പോളല്ല !
ചിറകുകളുമായ് അവ എന്നില്‍ നിന്നും പറന്നകന്നപ്പോളാണ്
ഇന്നു ഈ സ്വപ്നശൂന്യന്‍ സ്വയം സൃഷ്‌ടിച്ച തടവറയില്‍ ..
അക്ഷരങ്ങള്‍ മാത്രമാണിന്നെന്റെ കൂട്ട്, ഇങ്ങോട്ടൊന്നും മിണ്ടാത്തവ
എന്‍റെ ഹൃദയസ്പന്ദനങ്ങള്‍ പേറി ഒഴുകുന്ന നദികളീ വരികള്‍
ശാന്തതയുടെ താഴ്വരകളിലെക്കൊഴുകിയെത്തും വരെ
രൌദ്രതാളത്തിലോഴുകും ഞാന്‍ ആലിച്ചു കളയുന്നത്
എന്നെ സ്നേഹിച്ചവരുടെ സ്നേഹവും പ്രതീക്ഷയും !
നാളെ പ്രതീക്ഷയുടെ സമതലങ്ങളില്‍ എന്നിലേക്ക് അണയുന്ന നദിയുടെ
സൌമ്യതാളത്തില്‍ സംഗമത്തിന്റെ നിര്‍വൃതിയില്‍ ഞാന്‍ ഒരു മഹാനദി !
അന്നെന്നില്‍ നിന്നും അടിയുന്ന സ്നേഹത്തില്‍ മണല്‍തരികളില്‍
ഒരു ഭൂമി സ്വപ്നഭൂമി പിറന്നേക്കം, അവിടെ ഞാന്‍ വിരുന്നൊരുക്കാം ..
അക്ഷരങ്ങളുടെ കൂട്ട് ഒരിക്കലും പിഴക്കില്ല.
ReplyDeleteആശംസകൾ!
Aksharangal kay vidillaa...nice one..
ReplyDelete